ارزان تر از بازی های ویدئویی و بی ضررتر از یک بستنی!
سوالی که در درجه اول فکر میلیون ها نفر از والدین را به خود معطوف کرده است با یک کلمه آغاز می شود…چرا؟؟؟
چرا بچه ها اذیت می کنند؟ چرا همیشه،دوست دارند جاهایی بروند که نباید بروند؟چرا کارهایی که نباید بکنند انجام میدهند: دعوا میکنند،مسخره می کنند،گوش به حرف نمی دهند،سر و صدا راه می اندازند،جر و بحث میکنند و ظاهرا مادر و پدرشان را ذله می کنند؟چرا بعضی پدر ومادرها این قدر ازدردسر درست کردن خوششان می آید؟
مطالب این مقاله به شما می گویدکه در وجود بچه های بازیگوش چه می گذرد و چطور انحراف انرژی های خوب و مفید کودک(که نشانه سلامتی اوست)باعث بروز رفتار بد از او می شود.
بچه ها فقط به یک دلیل به اذیت و آزار می پردازند:آن ها نیازهایی دارند که برآورده نشده است. درحالیکه شما فکر میکنید هیچ کدام از نیازهای فرزندتان را نادیده نگرفته اید.پاسخ شما این است:ما برایشان غذا و لباس مناسب تهیه کرده ایم ،اسباب بازی خریده ایم،آن ها را گرم و تمیز نگه داشته ایم و …
اما آیا می دانید که علاوه بر اینها،نیازهای دیگری هم هست که ماورای احتیاجات ذکر شده اولیه اند(خوشبختانه خیلی هم ارزان تهیه می شوند).این نیازهای اعجاب انگیز،نه تنها بچه ها را شاد می کنند،بلکه سبب دوام زندگی خودمان نیز می شوند.
واقیعت اینست که کودکان ما برای زندگی محتاج عشق هستند.
کودکان نیازمند تماس و محبت والدین هستند(نه فقط تغذیه شدن،تر و خشک کردن و گرم نگه داشتن) و عشق ورزیدن برایشان ارزش حیاتی داردتا جایی که بدون آن احتمالا جان خود را از دست می دهند.وقتی عشق در سنین کودکی تا این اندازه اهمیت دادر بزرگتر که بشوند ،نقش آن کاملا آشکار است.
ابراز محبت فیزیکی به کودکان هم برای آن ها بسیار مهم است و هم برای خودمان .بچه های کوچک نوازش و در آغوش گرفته شدن را دوست دارند.بنابراین آن ها را بغل کنید،هر چند آنها در اینکه چه کسی بغلشان کند،کمی سخت گیرند.متاسفانه ،وقتی کودکان،بزرگ و نوجوان می شوند،معمولا به بغل کردن مادر و پدر چندان علاقه ای نشان نمی دهند.با وجود این،سعی کنید تا آنجا که به شما اجازه می دهند به تماس فیزیکی خود با آنها ادامه دهید.حتی اگر این تماس منحصر به انداختن دستی دور گردنشان باشد.به یاد داشته باشید که کودکان به تدریج که بزرگتر می شوند،خواهان تغییر،در نوع ابراز احساسات مان هستند!
ما انسان ها نیاز به درک متقابل،توجه و تایید دیگران داریم و یا بهتر بگویم می خواهیم صادقانه تشویقمان کنند.دلمان می خواهد به حساب آورده شده،عقایدمان را گوش داده،تحسین مان کنند.
بچه ها،حدودا از سه سالگی این نیاز به توجه را به صراحت نشان می دهند،”آهای ،به من نگاه کن”بسیار از افراد ثروتمند نیز بیش از آنکه از بالا رفتن موجودی خود در بانک خشنود شوند از بیان آن لذت می برند و دلیل آن همین نیاز به توجه است.
نتیجه آن که: لازم است در مقام پدر و مادر ،نه فقط به خاطر فرزندتان بلکه به دلیل نیاز درونی خود نیز زمانی را برای در کنار او بودن اختصاص دهید.کودکان نیاز به وقت و انرژی دارند و دلشان می خواهد کارهایشان مورد توجه قرار گیرد .این زمان فرصت خوبی برای شما نیز هست ، تا شما به کشف انواع جدیدی از خوشی های کوچک دست یابید که هدیه ای از جانب فرزندتان برای شماست.بنابراین هیچگاه در کنار بچه ها وقتتان هدر نمی رود.
از مادر و پدر بودن خود لذت ببرید.
منبع: کتاب راز شادابی کودکان
نویسنده کتاب:استیو بیدالف