کودکان واقعا چه می خواهند؟
مارس 30, 2017
رشد و تکامل دستگاه عصبی و دستگاههای حرکتی ( عضلات و استخوانها ) با یکدیگر در ارتباطند و هر چه ارتباط دستگاه عصبی با دستگاههای حرکتی بیشتر و گسترده تر شود حرکات پیچیده ، شکل گرفته و هدفمند می شوند در مورد نقش ورزش در پیشرفت رشد ، سلامتی و آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان تحقیقات متعددی انجام شده است . در تحقیقاتی که در فنلاند انجام شد تاثیر ورزش بر روی رشد و آمادگی جسمانی و همچنین نشاط دختران دانش آموز بررسی و نتایج از تاثیر مثبت ورزش بر این امور حکایت می کرد .رشد قد در دختران در سنین ۱۶ تا ۱۷ سالگی و در پسرها تقریباً در ۱۸ سالگی پایان می یابد ولی از این سن به بعد رشد قدی بصورت ناچیزی انجام می شود که مربوط به دراز شدن طول ستون مهره ها است . در صورت عدم فعالیت بدنی رشد استخوانها کاهش می یابد . همچنین پژوهشها نشان می دهد از نظر فیزیولوژیک دختران ورزشکار دیرتر به سن بلوغ می‌رسند و این امرموجب کاهش آسیب‌های اجتماعی ایشان می شود .۶۰درصد زنان ایرانی ما با فقر حرکتی از سنین زیر نوجوانی مواجهند. یعنی فقر حرکتی از سن دبستان شروع شده است. این وضع تا جوانی و میانسالی استمرار می‌یابد و منجر به بیماری‌هایی می‌شود که باید به درمان آن پرداخت .در سال ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ تحقیقی به سفارش اداره کل تربیت‌بدنی دختران آموزش و پرورش انجام شد که به بررسی رابطه ورزش و سن بلوغ در دختران می‌پرداخت. در این تحقیق مشخص شد بیش از ۷۰درصد از اختلالات قامتی و ساختاری نظیر پشت خمیده و انحراف ستون فقرات ناشی از اختلالات وضعیت حرکتی است. ضعف ستون مهره‌ها به دلیل بد نشستن به جای آنکه به مراحل میانسالی برسد که نیازمند درمان باشد با ورزش در دوره دبستان و ادامه آن در مقاطع بالاتر قابل پیشگری است.درتحقیقی که در وزارت آموزش و پرورش درباره سن بلوغ و ورزش انجام گرفت مشخص شد که سن بلوغ دختران پایین آمده و به سن دبستانی یعنی ۹ و ۱۰ سال رسیده است. به جز اختلالاتی که در سطح رشد رخ می‌دهد از نظر روحی و روانی نیز معضلاتی را منجر می‌شود. بلوغ زودرس منجر به آن می‌شود که قد دختران رشد کافی پیدا نمی‌کند. خیلی زود تغییر فرم بدنی در دختران را رقم می‌زند و در شرایطی که رشد عقلی کافی ندارند با مسائلی مواجه می‌شوند که خطرساز است. در شرایطی که ما با تهاجم فرهنگی مواجهیم بلوغ زودرس نمی‌تواند در روحیه بچه‌های ما سازنده باشد. دختر ۹ ساله‌ای که به بلوغ رسیده در شرایطی پر از خطر قرار می‌گیرد که هنوز عقل او بر احساسش حاکم نیست. بعد ما می‌خواهیم دخترمان را کنترل کنیم و این کار به سادگی امکان‌پذیر نیست. برای همین لازم است زمان بلوغ را جلوتر ببریم. همچنین با توجه به اینکه دانش آموزان روزانه چند ساعت در کلاس های درس روی نیمکت می نشینند حتی اگر نوع نشستن مناسب باشد و نیمکت نیز مطابق استاندارد باشد در آنها احساس خستگی فیزیکی بوجود می آید و چنانه نوع نشستن مناسب نباشد و یا نیمکت مطابق استاندارد نباشد در دراز مدت موجب اختلالات ساختاری می شود که اسکولیوز(انحراف جانبی ستون فقرات از آن جمله است . دانش آموزان پسر غالباً این شکل را با بازی کردن در کوچه و خیابان و یا ورزشگاهها حل می کنند ولی برای دختران دانش آموز به دلیل برخی ملاحظات فرهنگی ، اعتقادی و سنتی امکانات کمتری وجود دارد. امید است با توجه به این موارد شاهد مادرانی سالم و تندرست برای نسل بعد ایران باشیم .
